Nietrzymanie moczu to stan, w którym utrudnione jest kontrolowanie jego uwalniania.
Dolegliwość tę charakteryzują objawy o różnym stopniu nasilenia, występujące zarówno w trakcie wykonywania codziennych czynności, jak i w czasie snu. Jej powszechność rośnie wraz z wiekiem, jednak dotyczy wielu młodych ludzi.
Wyróżniamy kilka rodzajów nietrzymania moczu:
1) Wysiłkowe - ujawnia się, w trakcie wysiłku fizycznego, takiego jak podnoszenie ciężkich przedmiotów, bieganie, skakanie, kichanie, kaszel czy śmiech.
Jest to związane ze wzrostem ciśnienia w jamie brzusznej, które napiera na pęcherz i prowadzi do mimowolnego oddania moczu. Prawidłowe działanie mięśni dna miednicy utrzymuje cewkę moczową i pęcherz oraz zapobiega wydostaniu się moczu, jednak w tym przypadku zaburzone jest napięcie mięśni dna miednicy, co skutkuje ich nieprawidłowym funkcjonowaniem.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu możemy podzielić na:
- 1 stopień to utrata kilku kropli w trakcie podnoszenie ciężarów, podczas aktywności fizycznej, kaszlu czy kichania,
- 2 stopień umiarkowane nietrzymanie przy lekkich czynnościach fizycznych, takich jak wchodzenie po schodach, chodzenie czy truchtanie,
- 3 stopień nietrzymanie może wystąpić przy niewielkim ruchu ciała, jak obrót w łóżku albo bez żadnej czynności.
2) Naglące – występuje nagły, silny i nieodparty impuls do oddania moczu, co prowadzi do jego mimowolnego wycieku.
W zdrowym organizmie pęcherz jest w stałym kontakcie z mózgiem. Receptory w ścianie pęcherza informują o jego wypełnieniu i potrzebnie skorzystania z toalety.
W naglącym nietrzymaniu moczu dochodzi do powstania zaburzeń nerwowych regulujących kontrolę pęcherza.
Wyróżniamy pęcherz nadreaktywny, czyli ciągłą potrzebę oddawania moczu, co objawia się częstomoczem dziennym, czyli częściej niż 6-8 razy w ciągu dnia i nocnym czyli częściej niż raz w ciągu nocy.
Drugim rodzajem jest pęcherz niewrażliwy objawia się brakiem wrażliwości pęcherza na wzrastającą ilość moczu. Nie odczuwamy wtedy potrzeby pójścia do toalety przez wiele godzin. Powoduje to wyciek małych ilości moczu, gdy pęcherz jest przepełniony i nie opróżnia się do końca.
Przyczynami naglącego nietrzymania moczu mogą być zaburzenia neurologiczne, podrażnienie układu moczowego, złe nawyki toaletowe oraz palenie papierosów.
3) Mieszane - to kombinacja dwóch powyższych rodzajów. Osoby doświadczają zarówno mimowolnego wycieku moczu podczas wysiłku, jak i przy parciu na oddanie moczu.
ogólnie mówiąc czynnikami ryzyka powstawania inkontynencji są:
- geny, przebyte ciąże i porody, elementy stylu życia, wiek, zabiegi i operacje w obrębie miednicy i brzucha, zaburzenia hormonalne, złe nawyki w toalecie,
- nieprawidłowe wykonywanie czynności dnia codziennego, choroby związane z przewlekłym kaszlem, przyjmowanie niektórych leków, nieprawidłowe napięcie mięśni brzucha,
- przewlekłe zapalenia pęcherza moczowego czy infekcje stref intymnych.
Sposobów leczenia nietrzymania moczu jest wiele. Przed rozpoczęciem należy jednak skonsultować każdy przypadek ze specjalistami (ginekolog, urolog oraz fizjoterapeuta. uroginekologiczny). W przypadku dostrzeżenia przez nich wskazań do dalszych konsultacji -konieczna może być wizyta u neurologa lub psychologa.
Podstawową formą leczenia od której zaczynami zmagania z nietrzymaniem moczu, jest terapia behawioralna. Obejmuje zmianę stylu życia i nawyków, szczególne zwrócenie uwagi na prawidłową toaletę oraz niwelowanie czynników ryzyka.
Fizjoterapeuta uroginekologiczny oceni również stopień napięcia, siłę skurczu oraz elastyczność twoich mięśni dna miednicy podczas badania per vaginum lub per rectum.
Przede wszystkim dobierze odpowiednią terapię dostosowaną indywidulanie do każdej osoby, Może to być również indywidulanie dobrany trening mięśni dna miednicy polegający na wzmacnianiu, terapia w gabinecie skupiająca się na rozluźnieniu napiętych struktur oraz ćwiczenia rozluźniające lub elektrostymulacja mięśni oraz nerwów przy użyciu impulsów elektrycznych za pomocą elektrody dopochwowej lub ractalnej. metoda ta pomaga zlokalizować i świadomie aktywizować mięśnie dna miednicy.
Kiedy należy zgłosić się na taką wizytę?
W każdym momencie, najlepiej na wczesnym etapie nietrzymania moczu, ponieważ nieleczone może się nasilać i utrudniać komfort życia.