U ponad 2 mln. kobiet w Polsce rozpoznano endometriozę. Uważa się jednak, że liczba osób cierpiących z powodu tej choroby jest znacznie większa. Wiąże się to z trudnościami w postawieniu prawidłowej diagnozy, co często skutkuje potwierdzeniem jej średnio 10 lat od momentu pojawienia się objawów.

Czym tak naprawdę jest endometrioza?

Endometrium to błona śluzowa wyścielająca wnętrze macicy. W przypadku endometriozy pojawia się ona w innych miejscach wewnątrz organizmu. Niestety, nie znany jest sposób jej powstawania. Istnieje wiele teorii, które nie zostały w żaden sposób potwierdzone, dlatego też lekarze skupiają się na objawach. Nie ma jednego środka, który skutecznie zwalczy tę chorobę.

Wyróżniamy:

- endometriozę otrzewnową – zlokalizowaną powierzchnię na błonie narządów jamy brzusznej i miednicy;
- endometriozę jajnikową - ogniska mają postać torbieli endometrialnych gromadzących się w jajnikach lub jajowodach;
- endometriozę głęboko naciekającą - występującą zazwyczaj w błonie śluzowej pęcherza moczowego, odbytnicy czy jelita grubego;
- adenomioza - to postać, w której błona śluzowa odkłada się wewnątrz ściany mięśniowej macicy, może obejmować cały narząd.

Endometrioza może dotyczyć aż 10 układów naszego ciała, głównie pojawia się w układzie rodnym, ale ogniska można znaleźć również w układzie moczowym, pokarmowym czy oddechowym. W bardzo rzadkich przypadkach, endometriozą dotknięty jest ośrodkowy układ nerwowy – wówczas znajdziemy ją w pępku, oku, języku czy nawet w mózgu.

Endometrioza jest chorobą przewlekłą, która niezależnie od stopnia zaawansowania może utrudniać codzienne funkcjonowanie i zaburzać komfort życia.

Jakie są objawy endometriozy?

- bolesne miesiączki oraz nieregularne cykle miesiączkowe, bolesne owulacje, przewlekły ból miednicy, problemy z zajściem w ciąże, zapalenia pęcherza, ból podczas współżycia,
- bóle kręgosłupa, bóle promieniujące do kończyn dolnych, bóle głowy,
- uczucie ogólnego osłabienia i zmęczenia, objawy depresji czy nerwicy, mogą pojawiać się stany podgorączkowe,
- często pojawiają się dolegliwości podobne do zespołu jelita drażliwego, bolesne ruchy jelit, nudności, wymioty, biegunki czy zaparcia.

W przypadku endometriozy leczenie jest procesem złożonym. Składa się z odpowiednio dobranej diety przeciwzapalnej, stosowania suplementów, wdrożenia farmakoterapii hormonalnej oraz fizjoterapii. W ostateczności zaleca się leczenie operacyjne polegające na resekcji ognisk endometriozy.

Rolą fizjoterapii jest nauczenie kobiety:

- świadomości swojego ciała,
- poprawa czucia w obszarach miednicy i mięśni dna miednicy,
- prawidłowa aktywacja i relaksacja mięśniowa,
- praca nad przywróceniem prawidłowego napięcia mięśniowego,
- poprawa elastyczności całego ciała,
- zmniejszenie wrażliwości obszarów bólowych.

Poprzez zastosowanie wielu elementów fizjoterapii uroginekologicznej, wisceralnej i terapii oddechowej jesteśmy w stanie zmniejszyć lub zniwelować dolegliwości bólowe towarzyszące kobietom z endometriozą, co ma wpływ na poprawę komfortu życia.

Stosując terapię wisceralną w obszarze jamy brzusznej jesteśmy w stanie poprawić funkcjonalność i pracę jelit oraz zmniejszyć dolegliwości jelitowe uzupełniając leczenie odpowiednią dietą i suplementacją.

Pracą w obszarze dna miednicy poprzez terapię uroginekologiczną oraz odpowiednio dobrane ćwiczenia zmniejszamy napięcia tkankowe, uelastyczniamy często powstające zrosty wytwarzane przez ogniska endometriozy. Dzięki temu przywracamy prawidłową funkcję tkanek oraz narządów znajdujących się w dnie miednicy.  Poprawiamy przepływy żylno-limfatyczne, co wpływa na lepsze ukrwienie i odżywienie tkanek. Dodatkowo wdrożenie terapii oddechowej pobudza układ nerwowy, zmniejsza skutki stresu, rozluźnia tkanki znajdujące się w obrębie klatki piersiowej i jamy brzusznej.

Kompleksowe podejście do chorych z endometriozą oraz szerokie możliwości stosowanych metod leczenia znacząco wpływają na zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz zwiększenie szans na prawidłowe funkcjonowanie w życiu codziennym.