Ból stawów czy mięśni może pojawić się okresowo u każdego z nas. Często bagatelizujemy go, tłumacząc sobie, że „samo przejdzie”. Dolegliwości mogą jednak  przybrać charakter przewlekły i przez to znacząco wpłynąć na prawidłowe funkcje układu ruchu.

Dlatego przy pojawieniu się objawów schorzenia bądź ostrych stanów chorobowych/ urazowych wskazana jest wizyta ortopedyczna.

Badanie ortopedyczne możemy rozbić na kilka etapów:

• wywiad – jedną z najistotniejszych rzeczy, które rzetelnie musi wykonać lekarz konsultujący pacjenta to szczegółowe zebranie wywiadu lekarskiego. Daje to szansę postawić trafne wstępne rozpoznanie u pacjenta nawet w 70% przypadków,
• badanie przedmiotowe - badając chorego fizykalnie, nawet bez dodatkowej diagnostyki obrazowej, wstępne rozpoznanie i celowane leczenie wdrożymy już u ponad 80% pacjentów,
• diagnostyka obrazowa – jest to dodatkowa procedura służąca postawieniu rozpoznania ostatecznego.

USG świetnie obrazuje tkanki miękkie, co daje możliwość szczegółowej oceny mięśni, więzadeł, ścięgien i ich przyczepów. Jest to badanie, które znakomicie nadaje się do oceny stawów. Również ocenimy tkankę kostną- niestety załamywanie fal (na kości lub implancie) nie pozwoli ocenić głęboko położonych tkanek. Jest to badanie subiektywne i w dużym stopniu zależy od umiejętności badającego i jego interpretacji. Jego nieocenioną wartością jest również możliwość badania dynamicznego (ocena struktur w trakcie ruchu i wywierania biernego nacisku). Ultrasonografia stała się w niektórych przypadkach badaniem nieodzownym do skutecznego leczenia i kontroli pacjentów z problemami ortopedycznymi. Badanie ma swoje ograniczenia i nie ocenimy/potwierdzimy nim wszystkich schorzeń ortopedycznych.

Klasyczne badanie RTG Jest to badanie bezpieczne i powtarzalne. Umożliwia uzyskanie pomiarów i ocenę kątów potrzebną do zaplanowania leczenia- szczególnie operacyjnego.

Również pewne specyficzne projekcje i czynnościowe pozycje ustawienia chorego świetnie wizualizują określoną okolicę ciała. Badanie RTG w dalszym ciągu pozostaje podstawą diagnostyki pourazowej.

Również nierzadko potrzebujemy wykonać badania bardzo szczegółowe, jak tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny.

O wszystkich wskazaniach do wykonania diagnostyki obrazowej decyduje lekarz prowadzący zgodnie z potrzebą do postawienia rozpoznania ostatecznego i wdrożenia leczenia- farmakoterapia, iniekcja leku, rehabilitacja, leczenie operacyjne.

Po wdrożeniu leczenia i obserwacji klinicznej na wizycie kontrolnej chory jest ponownie badany. Oceniana jest skuteczność dotychczasowej terapii. Dalsze postępowanie zależne jest od stanu pacjenta. Może być wdrożone dodatkowe leczenie, zgodnie z aktualnymi wskazaniami lub, gdy takowych nie ma zakończenie leczenia.