Byśmy mogli w pełni korzystać z dobrodziejstw natury, jakimi są m.in. zioła, pamiętajmy by o Ziemię troszczyć się przez cały rok.

Zioła ze względu na swoje niezwykłe właściwości pomagają wzmocnić organizm. Warto wiedzieć, jakie mają działanie. W tym celu Daria Bieniek – dietetyk kliniczny JOPA Clinic przygotowała małą ściągę dotyczącą ziołolecznictwa.

BRZOZA, a właściwie sok z brzozy:

Sok z brzozy zawiera sporo mikroelementów (pierwiastków śladowych), których często brakuje w naszej diecie: potas, magnez, wapń, żelazo, fosfor. Dodatkowo, ze względu na elektrolity (zwłaszcza elektrolity potasu, wapnia i fosforu), sok z brzozy nazywa się czasem naturalnym napojem izotonicznym, ponieważ bardzo dobrze nawadnia organizm. Jest źródłem kwasu salicylowego, czyli naturalnej aspiryny, a więc dodatkowo wzmacnia odporność. Ma też działanie kosmetyczne, warto wykonać tonik do twarzy właśnie z soku z brzozy, który dzięki dużej zawartości witamin z grupy B zadba o jej właściwe nawodnienie i nawilżenie.

FIOŁEK TRÓJBARWNY:

Wielu autorów jako główne zioło mające zastosowanie w leczeniu trądziku wymienia fiołka trójbarwnego. Kojarzony jest też jako zioło stosowane w leczeniu przewlekłych chorób skóry i zaburzeń przemiany materii. Herbata sporządzona ze świeżych lub suszonych kwiatów fiołka trójbarwnego była używana  w leczeniu konwulsji u niemowląt, jest znakomitym środkiem leczniczym w czasie infekcji płuc, w leczeniu strupów, swędzenia, wrzodów. W medycynie ludowej fiołka trójbarwnego używano do oczyszczania krwi lub jako środka skutecznego w pozbywaniu się wszelkich substancji toksycznych z organizmu. Fiołek trójbarwny posiada właściwości moczopędne oraz regulujące przemianę materii. Dzięki obecności rutyny ma działanie zmniejszające łamliwość naczyń krwionośnych.

MNISZEK LEKARSKI:

 Ma działanie oczyszczające z właściwościami diuretycznymi, czyli moczopędnymi. Stosuje się go przy przewlekłych zapaleniach dróg żółciowych, kłębków nerwowych (pomocniczo), pęcherza czy kamicy. W odróżnieniu od innych specyfików ziołowych o działaniu moczopędnym mniszek lekarski nie powoduje dużego wypłukania potasu z organizmu. Sam mniszek jest rośliną bogatą w potas.  Jest stosunkowo bezpieczny do użytku, reguluje pracę nerek i wątroby, pomaga w niestrawności.

CZOSNEK NIEDŹWIEDZI:

W marcu pojawiają się pierwsze listeczki – nowalijki i można je dodawać do sałatek! W kwietniu liście stają się coraz dłuższe i twardsze: nadają się wtedy do wszelkiego rodzaju przetworów. W maju roślina wypuszcza piękne, białe kwiaty, które także są jadalne – można je dodawać np. do sałatek. Ma szereg właściwości prozdrowotnych, w tym: pobudza trawienie oraz pozytywnie wpływa na funkcjonowanie flory bakteryjnej jelit, działa antybakteryjnie, obniża ciśnienie krwi, zapobiega miażdżycy, wspiera system immunologiczny, a także wykazuje działanie przeciwpasożytnicze.

GWIEZDNICA:

Kwitnie po ostrej zimie kwitnie od maja do października. W średniowieczu gwiazdnica uważana była za roślinę chłodzącą i oczyszczającą. Robiono z niej wilgotne okłady i maść, które miały pomóc w chorobach skóry. Gerard, słynny lekarz z XVI wieku, zalecał gotować ją w occie i soli, stosując na świerzb. Ziele stosowano w postaci naparu w zaflegmieniu płuc, kaszlu i krwiopluciu, nawet przy gruźlicy. Kąpiele w mocnym naparze zalecane były również przy obrzękach nóg, natomiast okłady – przy łamaniu w kościach, zapaleniu korzonków nerwowych i naciągnięciu więzadeł. Bolące stawy nacierano nalewką z gwiazdnicy, a ostrogi piętowe leczono chodząc w butach napełnionych świeżym zielem.

POKRZYWA:

Po pierwsze dla miłośników składu chemicznego: pokrzywa zawiera mnóstwo substancji czynnych takich jak kwasy organiczne, witaminy (szczególnie witaminy C,K, B2), kwasy organiczne oraz sole mineralne, co w praktyce oznacza, że można nią suplementować niewielkie niedobory minerałów. W kuchni i medycynie tradycyjnej skwapliwie korzystano z tego wiosną: szczególnie dobrze taka suplementacja wpływała na osoby osłabione, starsze, oraz małe dzieci. Wśród jej właściwości wyróżniamy działanie  moczopędne, działa pozytywnie na procesy przemiany materii. Z jednej strony dostarcza minerały, z drugiej posiada pierwiastki śladowe, które pomagają ją usprawniać. Liście jak i korzeń pokrzywy obniżają ciśnienie krwi, korzeń ma lekkie działanie przeciwalergiczne, wywary z pokrzywy pomagają w stanach zapalnych pochwy i przy innych dolegliwościach kobiecych. Pokrzywa wchodzi w skład mieszanek przeznaczonych dla osób z bólami reumatycznymi, obniża poziom cukru we krwi.

STOKROTKA:

Stokrotka jest kolejną rośliną o działaniu oczyszczającym i lekko moczopędnym. Można przeczytać świadectwa zielarzy XVII wiecznych, którzy używali stokrotki jako lekarstw na rany oraz problemy z wątrobą. W ziołolecznictwie ludowym stosowano ją jako środek pomocniczy w leczeniu górnych dróg oddechowych. Dziś wiemy, że stokrotka rzeczywiście ma działanie przeciwzapalne i mogła pomagać w problemach z oddychaniem. Ułatwia także usuwanie z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii, poprawia czynność wątroby i ma działanie ogólnie wzmacniające. Pomaga także w nieżycie jelit czy w zapaleniu stawów. Dodatkowo stokrotka uszczelnia naczyńka krwionośne i łagodzi obrzęki, ma świetne działanie łagodzące na różnego rodzaju stłuczenia, otarcia, małe ranki, uderzenia i kontuzje. Wykorzystuje się je ogólnie do problemów z podrażnioną skórą, niektórzy twierdzą, że wspomaga walkę z trądzikiem.

Mam nadzieję, że tym krótki tekstem zachęciłam wszystkich do korzystania z naturalnych dobrodziejstw, jakimi są zioła J