Umiejętność wykonania badania klinicznego i zebranie zwięzłego, rzeczowego wywiadu lekarskiego jest najważniejsze narzędziem diagnostycznym. Prawidłowo postawiona diagnoza to pierwszy krok do poprawy zdrowia. Po dobrze wykonanym i zinterpretowanym badaniu większość pacjentów może mieć wdrożone leczenie celowane.

Istnieją szerokie możliwości diagnostyki dodatkowej. O konieczności i ewentualnej kolejności wykonania badań obrazowych potrzebnych do postawienia ostatecznej diagnozy zawsze decyduje lekarz prowadzący.

USG

W związku z rozwojem medycyny tzw. trzecią ręką ortopedy nazywana jest głowica do badania USG. To nieinwazyjne i dostępne badanie (aparat w gabinecie lekarskim) w dużym stopniu potrafi potwierdzić postawione rozpoznanie i zwizualizować problem. Obecnie chcemy mieć możliwość zobaczenia i udokumentowania danego schorzenia, co umożliwia nam następnie kontrolę ultrasonograficzną. USG świetnie obrazuje tkanki miękkie co daje możliwość szczegółowej oceny mięśni, więzadeł, ścięgien i ich przyczepów. Jest to badanie, które znakomicie nadaje się do oceny stawów. Również ocenimy tkankę kostną - niestety załamywanie fal (na kości lub implancie) nie pozwoli ocenić głęboko położonych tkanek. Jest to badanie subiektywne i w dużym stopniu zależy od umiejętności badającego i jego interpretacji. Jego nieocenioną wartością jest również możliwość badania dynamicznego (ocena struktur w trakcie ruchu i wywierania biernego nacisku). Ultrasonografia stała się w niektórych przypadkach badaniem nieodzownym do skutecznego leczenia i kontroli pacjentów z problemami ortopedycznymi.

RTG

Klasyczne badanie RTG jest podstawą diagnostyki obrazowej. Zostało wykorzystywane w medycynie już pod koniec XIX wieku. Czas od wprowadzenia tego badania nie umniejszył jego znaczenia. Dalej jest to badanie nieodzowne, a przy tym obiektywne do oceny i kontrolowania układu kostno-stawowego. Dopracowanie metody badania i rozwój technologii sprzętowej umożliwił zmniejszenie dawki promieniowania do wartości bardzo niskich. Jest to badanie bezpieczne i powtarzalne. Umożliwia uzyskanie pomiarów i ocenę kątów potrzebną do zaplanowania leczenia- szczególnie operacyjnego.

Również pewne specyficzne projekcie i czynnościowe pozycje ustawienia chorego świetnie wizualizują określoną okolicę ciała. Badanie RTG w dalszym ciągu pozostaje podstawą diagnostyki pourazowej.

Tomografia komputerowa

Postępem w rozwoju diagnostyki radiologicznej jest Tomografia Komputerowa. Technologia aparatu bazuje na promieniowaniu rentgenowskim. Badanie to umożliwia bardziej szczegółową ocenę radiologiczną prześwietlanej okolicy. Pozwala również ocenić w sposób bardziej szczegółowy tkanki miękkie słabo uwidaczniane w klasycznym RTG. Jednak dawka promieniowania przy badaniu wynosi nawet do kilkuset wartości pojedynczego zdjęcia RTG.

Rezonans Magnetyczny 

Rezonans Magnetyczny jest aparatem coraz bardziej dostępnym i coraz chętniej wykorzystywanym do diagnostyki. Doskonale wizualizuje tkanki miękkie, rdzeń kręgowy i zmiany nowotworowe. Jest badaniem uzupełniającym dla USG i RTG przy określonych wskazaniach klinicznych. Ograniczeniem badania jest jego czas trwania (ekspozycja do kilkunastu minut w bezruchu). Zwiększone natężenie pola magnetycznego w Rezonansie poprawia jakość badania oraz skraca jego czas. W ostatnim czasie w naszym mieście mamy do dyspozycji aparat o wartości 3T, co stwarza duże możliwości obrazowania- Akademickie Centrum Badań AKAMED.