Ścięgno Achillesa tworzone jest przez połączenie mięśnia płaszczkowatego i brzuchatego łydki, ich wspólny przyczep znajduje się w okolicach guza piętowego. Dzięki temu największemu w ciele człowieka ścięgnu, można wspiąć się na palce, chodzić, biegać czy skakać. Choć ścięgno Achillesa jest bardzo mocne, zdarza się, że ulega urazowi lub zapaleniu. Dotyczy to głównie biegaczy.
Zapalenie ścięgna Achillesa wynika z nadmiernego przewlekłego przeciążenia tej struktury, np. zbyt dużej intensywności biegania (maratony), nadmiernej masy ciała (nadwaga/otyłość), nieprawidłowego ustawiania stopy podczas aktywności, nieprawidłowo dobranego obuwia.
Główne objawy:
- ból w dolnej części łydki (najczęściej rano, po wstaniu z łóżka),
- sztywność i dyskomfort przy wykonywaniu ruchów stopą,
- tkliwość ścięgna przy ucisku palcami na wysokości kilku centymetrów powyżej pięty,
- bolesne zgrubienie na ścięgnie Achillesa (w sytuacji przewlekłej),
- ograniczenie zgięcia grzbietowego stopy.
Jak zdiagnozować zapalenie ścięgna Achillesa?
- podstawą jest dokładnie zebrany wywiad z pacjentem, który uwzględnia czas trwania dolegliwości, rodzaj bólu, sytuacje nasilenia lub ustąpienia
- dokładne badanie kliniczne
- USG (ocena budowy ścięgna, unaczynienia, ciągłości)
- RTG (w celu oceny zmian kostnych)
- Rezonans magnetyczny (w sytuacjach zaawansowanych zmian zapalnych)
Leczenie:
- Zachowawcze
- maści przeciwbólowe i przeciwzapalne, zimne okłady, odciążenie chorej kończyny
- systematyczna rehabilitacja (ćwiczenia wykonywane kilka razy dziennie)
- ostrzyknięcie ścięgna Achillesa (,,blokada sterydowa”, tylko w przypadku braku poprawy po rehabilitacji)
- fizykoterapia (np. terapia laserem HILT, fala uderzeniowa, ultradźwięki)
- kinesiotaping.
- operacyjne (tylko w zaawansowanych przypadkach, bez poprawy po długotrwałym leczeniu zachowawczym).
Ważne! Można zapobiec zapaleniu ścięgna Achillesa poprzez regularne ćwiczenia rozciągające i rozgrzewkę przed intensywnym wysiłkiem fizycznym.
