Terapia manualna Mulligan Concept kompleksowa i funkcjonalna metoda, która łączy ze sobą manualna pracę terapeuty z aktywnym ruchem wykonywanym przez pacjenta. Autor metody uważa, iż przyczyną dolegliwości jest zaburzenie ślizgu stawowego, spowodowane przemieszczeniem się sąsiadujących ze sobą powierzchni stawowych. Wykonując mobilizację stawu, terapeuta uzyskuje jego poprawne ustawienie natomiast pacjent w tym czasie wykonuje ruch, który był bolesny lub ograniczony. Daje to poprawę ruchomości i prawidłowe, bezbolesne funkcjonowanie stawu.

Terapia manualna wg Składowskiego polega na diagnozowaniu i leczeniu odwracalnych zmian czynnościowych narządu ruchu . Obszerna wiedza z dziedziny anatomii i fizjologii w połączeniu z nowatorskimi technikami leczniczymi opracowanymi przez Radosława Składowskiego umożliwiają terapeucie szybkie zlokalizowanie patologii i powrót do szeroko-rozumianej prawidłowej funkcji aparatu ruchu. Założeniem metody autorstwa lekarza ortopedy Radosława Składowskiego jest szybkie i celowane wyprowadzenie pacjenta z problemu związanego z narządem ruchu. Terapia dla każdego pacjenta zostaje dobrana na podstawie określonego układu regulacyjnego.

Terapia manualna wg Cyriax'a jest to metoda, która łączy diagnozę z zachowawczym leczeniem dysfunkcji tkanek miękkich. Została stworzona przez James Cyriax'a (1904-1985) brytyjskiego lekarza, który z czasem został nazwany ojcem badania ortopedycznego. Metoda służy różnicowaniu i leczeniu zaburzeń tkanek miękkich, które są podstawowym powodem występowania bólu w ciele człowieka.

Oparta jest ona ściśle na myśleniu klinicznym, wykorzystując:

• • oglądanie
• • dokładny wywiad
• • badanie funkcjonalne
• • diagnozę oraz różnicowanie diagnozy.

Doprowadzić ma to do leczenia konkretnego schorzenia układu ruchu. Właśnie dzięki tej dokładności można odnaleźć konkretny wzorzec kliniczny, co za tym idzie przejść do leczenie i skrócić okres zdrowienia. Wykorzystuje się w niej techniki:

• • głębokiego masażu poprzecznego
• • mobilizacji i manipulacji
• • trakcji
• • infiltracji i iniekcji (tylko lekarze).

Terapia dostosowywana jest indywidualnie do pacjenta, by leczenie było jak najlepsze dla niego.

Manipulacje krótkodźwigniowe stawów HVLA.

HVLA oznacza High Velocity Low Amplitude (Dużej Prędkości Niskiej Amplitudzie) i wykorzystywane jest w Osteopatii, medycynie manualnej oraz chiropraktyce. Metoda ta charakteryzuje się zastosowaniem na staw pacjenta siły o małej amplitudzie i dużej szybkości w określonym kierunku. Takie działanie najczęściej kończy się słyszalnym „kliknięciem”. Na drodze odruchowej dochodzi do zmniejszeniem napięcia mięśniowego w okolicy zabiegowej.

Manipulacje krótkodźwigniowe są to subtelne i precyzyjne techniki, w których do budowania bariery wykorzystujemy kilka komponent.

Klawiterapia (Pinopresura) jest nieinwazyjną metodą pracy fizjoterapeuty z pacjentem przy pomocy specjalnych narzędzi zwanych klawikami bądź pinami. Pinopresura łączy ze sobą metody takie jak akupresura, akupunktura czy refleksoterapia. Jest idealną metodą zarówno dla pacjentów bólowych jak i dla sportowców w celu szybszego powrotu do zdrowia po kontuzji.
Podczas pracy terapeuta wykonuje techniki:
GRAD - w celu bodźcowania tkanek objętych napięciami czy innymi patologiami
TASK - w celu przekrwienia tkanek
AUT - w celu wyeliminowania napięć w obrębie powięzi
KAT - w celu wyeliminowania napięć w obrębie kręgosłupa
zwarcia - w celu pozbycia się wzmożonego napięcia w obrębie miednicy, doleczania transpozycji tułowia czy też poprawy ruchomości stawów obwodowych.

Terapia wisceralna. Terapia manualna jamy brzucha, oparta jest na badaniu i palpacji jamy brzucha w celu odnalezienia występujących w niej dysfunkcji. W terapii tej wykorzystuje się pracę z powięzią brzucha, która oddziałuje na wszystkie jego elementy (skórę, mięśnie, ścięgna, więzadła, narządy wewnętrzne, kręgosłup).

W pracy wisceralnej, by zagłębić się tak bardzo w ciało człowieka postępuje się bardzo delikatnie i stopniowo. Warstwa po warstwie dochodząc do kolejnych struktur, nie powodując przy tym dolegliwości u pacjenta. Za pomocą tak głębokiego oddziaływania w organizm ludzki, jesteśmy w stanie pracować z osobami:

• • po operacjach na trzewiach ciała
• • po operacjach w obrębie miednicy
• • z zaburzeniami perystaltyki jelit
• • z bólami menstruacyjnymi
• • z refluksem żołądkowym
• • z bólem odcinka lędźwiowego kręgosłupa
• • z bólem w obrębie miednicy.

Stosując odpowiednie techniki lecznicze jest możliwe leczenie blizn, które są duże, przerośnięte i powodują ograniczenia ruchomości tkanek w ich otoczeniu.

 

Anatomy Trains. Manipulacja powięzi jest metodą terapii manualnej o bardzo dużej skuteczności w zwalczaniu dolegliwości bólowych układu ruchu oraz przywracaniu odpowiedniej równowagi i symetrii. Terapia mięśniowo-powięziowa oparta jest na koncepcji taśm anatomicznych, stworzonej przez fizjoterapeutę Toma Myersa. Taśmy anatomiczne to określone połączenia powięzi i mięśni, które wzajemnie się przenikają tworząc funkcjonalną całość. Od ich wzajemnego napięcia zależą: postawa, zakres oraz swoboda ruchu, styl poruszania się, możliwość ciała adaptacji do zmieniających się warunków otoczenia. Terapia mięśniowo-powięziowa to metoda głębokiej pracy z ciałem. Polega ona na analizie całej sylwetki i nie skupia się tylko miejscu, w którym znajduje się ból ponieważ jego przyczyna może znajdować się w odległym miejscu w ciele. Poprzez przywracanie sprawności i redukcję bólu, polepsza jakość codziennego życia.

Fascial Distortion Model (FDM) – Bardzo skuteczna metoda w terapii zaburzeń związanych z narządem ruchu. Stosowana na całym świecie w pracy ze sportowcami jak również z osobami aktywnymi, osobami, które uległy urazom. FDM jest metodą terapeutyczną, która bazuje na przywracaniu prawidłowej funkcji struktury powięziowej.

Odkształcenia tej tkanki łącznej zostały podzielone na sześć możliwości:

1. Triggerband (pasma spustowe)
2. Continuum Distorsion (odkształcenia stałe)
3. Folding Distortion (odkształcenia pofałdowane)
4. Cylinder Distortion ( odkształcenia cylindryczne)
5. Herniated Triggerpoint ( punkt przepuklinowy powięziowy)
6. Tectonic Fixation ( utrwalenia tektoniczne)

Wyżej wymienione zmiany prowadzą do zaburzenia prawidłowego funkcjonowania narządu ruchu. Prowokują ból który może mieć charakter punktowy, ciągnący, występujący na dużej powierzchni. W skutek zaburzeń występuje również ograniczenie zakresu ruchomość w stawach, występują drętwienia i mrowienia, nasila się sztywność tkanek i wiele innych dolegliwości.

Skuteczność tej metody jest wynikiem umiejętności „czytania” gestów pacjenta. Bardzo ważny jest rzetelnie przeprowadzony wywiad, jak również badanie kliniczne. Te trzy aspekty warunkują odnalezienie odkształcenia powięziowego, które prowokuje ból u pacjenta. Odpowiednio przeprowadzona terapia, która niweluje występujące odkształcenia prowadzi do zlikwidowania dolegliwości pacjenta.

PNF - Proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie ruchu. Metodę PNF stosuje się w rehabilitacji pacjentów z zaburzeniami w obrębie układu kostno-stawowego, mięśniowego i nerwowego. Terapia odbywa się zarówno na poziomie strukturalnym (mięśnie, stawy, nerwy) oraz funkcjonalnym opierając się na globalnej obserwacji pacjenta. Wzorce ruchowe wykonywane są jednocześnie w trzech płaszczyznach, co pozwala na aktywizowanie maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wykorzystanie w rehabilitacji metody PNF poprawia koordynację i równowagę, zwiększa siłę i wytrzymałość mięśniową, polepsza czucie głębokie, zwiększa zakresy ruchu. Ponadto poprawia technikę wykonywania różnego rodzaju ruchów, w tym chodu. PNF dzięki różnorodności stosowanych technik i wzorców ruchowych pozwala na indywidualną pracę z pacjentem, uwzględniającą stadium choroby, stan funkcjonalny oraz potrzeby pacjenta. W zależności od potrzeb, wykorzystuje się techniki uczące ruchu i koordynacji, stabilizujące, rozluźniające, mobilizujące, przeciwbólowe i inne, w terapii wykorzystuje się program ćwiczeń funkcjonalnych.

 

FITS = Funkcjonalna Indywidualna terapia skolioz. Metoda FITS może być stosowana w przypadku korekcji skolioz, wad postawy i choroby Scheuermanna , w celu wspomagania leczenia gorsetowego, przygotowania dzieci do zabiegu operacyjnego, a także do korekcji ustawienia obręczy barkowej i miednicznej po zabiegach operacyjnych.

Metoda FITS obejmuje trzy etapy:
I etap – badanie klasyczne oraz badanie w koncepcji Metody FITS.
II etap – przygotowanie struktur mięśniowo-powięziowych ograniczających ruch korekcyjny, poprzez zastosowanie odpowiednich technik energizacji mięśni
III etap – budowanie nowych korekcyjnych wzorców postawy w pozycjach funkcjonalnych oraz ich stabilizowanie, nauka napięcia korekcyjnego.

 

Kompleksowa terapia przeciwobrzękowa

KTP obejmuje : manualny drenaż limfatyczny (MLD), bandażowanie  (kompresoterapia), ćwiczenia poprawiające odpływ chłonki oraz instruktaż   pielęgnacji skóry.

Wskazania do terapii przeciwobrzękowej:

Obrzęki limfatyczne pierwotne i wtórne

Obrzęki tłuszczowe

Obrzęki żylno-limfatyczne

Profilaktyka przeciwobrzękowa u kobiet po mastektomii

Niewydolność żylna, żylaki

Zespół pozakrzepowy

Po zabiegu chirurgicznym

Po długotrwałym unieruchomieniu

Obrzęki kończyn i żylaki w przebiegu ciąży

Obrzęk limfatyczny w przebiegu choroby nowotworowej

Przeciwwskazanie do terapii przeciwobrzękowej:

Ostry stan zapalny

Zakrzepica żył

Ciężka niewydolność krążeniowa

Niewydolność nerek

Terapia czaszkowo-krzyżowa

Prekursorem tej terapii był osteopata William Sutherland (1873-1954), który zauważył, że ułożenie szwów czaszki, może wskazywać na ich ruchomość. Ruch, który obserwował w obrębie czaszki, wywołany jest przepływem płynu mózgowo rdzeniowego (przejrzysta, opalizująca ciecz, która wypełnia przestrzeń w około mózgu i rdzenia kręgowego. Jest produkowana w splocie naczyniówkowym układu komorowego)  Częstotliwość tego ruchu wskazuje mechanizm oddechowy. Jest to tak zwany oddech pierwotny. W terapii tej, w dużym uproszczeniu, stosuje się techniki i chwyty oddziałujące na nasze ciało przez wpływ na płyn mózgowo rdzeniowy.

 W myśl teorii oddziałując na te struktury jesteśmy w stanie oddziaływać na każdy fragment naszego ciała i wpływać leczniczo na wiele schorzeń.

Terapia czaszkowo-krzyżowa jest terapią manualną, która wykorzystuje techniki niebolesne i bezinwazyjne dla naszego ciała. Mimo swojej delikatności wspomaga możliwości samoregeneracji i samoregulacji naszego ustroju.

Terapia ta jest przydatna w wielu problemach m.in. bólach i zawrotach głowy, bólach kręgosłupa, problemach ucha środkowego i szumach w uszach, problemach stawu skroniowo-żuchwowego,  w schorzeniach po urazach okołoporodowych, problemach trawiennych, skoliozach, stanach po urazach, czy nawet w nadpobudliwości u dzieci, zespole napięcia przedmiesiączkowego, nerwicach, czy depresji.

Kinesiotaping jest to metoda polegająca na aplikowaniu na ciało, w konkretny, określony sposób, odpowiednio wyciętych przez terapeutę, elastycznych taśm. Odpowiednio naklejając plaster w zależności od potrzeby jesteśmy w stanie rozluźnić zbyt napięty mięsień, wzmocnić jego pracę, zmniejszyć ból, poprawić ustawienie stawu, spowodować szybsze wchłanianie obrzęków i krwiaków.

Igłoterapia (dry needling) jest wprowadzaniem cienkiej, akupunkturowej igły w aktywny punkt spustowy, zagęszczenie powięzi lub w bolesny mięsień. Rzeczą, która różni igłoterapie suchą od akupunktury jest sposób wprowadzania igły. Nie jest ona wprowadzana powierzchownie w punkty szlaków energetycznych (meridianów) mających swoje korzenie w medycynie chińskiej, tylko bezpośrednio w mięsień lub tkankę łączną. Igłoterapia sucha ma szerokie zastosowanie w rehabilitacji zmian przeciążeniowych, rehabilitacji sportowej, jak i pracy z różnego rodzaju bliznami.

Metoda McKenzieego (MDT)

Mechaniczne diagnozowanie i terapia metodą McKenzie jest to metoda fizjoterapii dolegliwości bólowych kręgosłupa i stawów obwodowych.

Podstawą leczenia jest szczegółowy wywiad oraz badanie pacjenta na podstawie którego określa się rodzaj dolegliwości.

McKenzie określił trzy główne typy zaburzeń, do których opracował model postępowania: 

-zespół dysfunkcyjny

-zespół posturalny

- zespół strukturalny

W poszczególnych programach leczenia oprócz technik wykonywanych przez terapeutę, bardzo duży nacisk kładzie się na ruch pacjenta, techniki autoterapii do zastosowania w domu. Nauka zasad profilaktyki i edukacja pacjenta ma w celu zmianę dotychczasowych nawyków, które wywołały dolegliwości.

Trening funkcjonalny

to specjalistyczne ćwiczenia budujące mobilność i stabilność poszczególnych części ciała w celu poprawienia lub przywrócenia prawidłowej funkcji ruchu.

Jedną z koncepcji treningu funkcjonalnego jest FMS™ (ang. Functional Movement Screen). Polega ona na ocenie jakości ruchu testem polegającym na wykonaniu 7 ćwiczeń.

Proces treningu korekcyjnego w oparciu o dokonana ocenę FMS™ zawiera 3 podstawowe kroki:

1. reedukację mobilności (w sytuacji gdy jest ona zaburzona),
2. reedukację wzorców ruchowych (programowanie wzorców ruchowych), m.in. z wykorzystaniem reaktywnego treningu nerwowo-mięśniowego,
3. trening globalnych wzorców ruchowych zgodnie wymaganiami klienta/sportowca

Zalety wynikające z stosowania oceny FMS™ i ćwiczeń korygujących w oparciu o koncepcję FMS™:

- poprawa stanu funkcjonalnego pacjenta i wyniku sportowego (sportowcy),
- obniżenie ryzyka urazu/przeciążenia, identyfikacja słabych ogniw łańcucha kinematycznego, asymetrii z łatwą  gradacją stopnia dysfunkcji celem śledzenia progresji pacjenta/sportowca,
- prosty i logiczny system ćwiczeń korekcyjnych, indywidualizacja ćwiczeń korygujących dostosowanych do indywidualnej oceny pacjenta/sportowca
- rozróżnienie planowania treningu na poprawę jakości ruchu i kształtowanie zdolności motorycznych na indywidualne potrzeby pacjenta/sportowca
- identyfikacja przyczyn i czynników urazów oraz  trendów treningowych w populacjach osób aktywnych, które odnoszą się do profilaktyki urazów bezkontaktowych i przeciążeniowych