Logopedzi i neurologopedzi odgrywają bardzo ważną rolę w intensywnej terapii i medycynie ratunkowej.

Ich wiedza i umiejętności są niezbędne w diagnozowaniu oraz leczeniu zaburzeń komunikacyjnych, a także w terapii oddychania i połykania. Zapewniają pacjentom odpowiednią opiekę oraz udzielają wsparcia w chorobie, pomagają w powrocie do normalnego funkcjonowania.

Głównym zadaniem tych specjalistów jest diagnozowanie, terapia i zapobieganie zaburzeniom mowy, języka i głosu, a także ocena i usprawnianie umiejętności oddychania, gryzienia, żucia i połykania pokarmów u pacjentów, którzy zostali przyjęci na oddział intensywnej terapii.

W przypadku pacjentów z trudnościami w połykaniu, neurologopedzi i logopedzi współpracują z zespołem lekarzy, pielęgniarek i terapeutów, aby zapewnić pacjentowi właściwą opiekę i minimalizować ryzyko aspiracji.

Neurologopedzi pracują z pacjentami, którzy przeszli choroby naczyniowe mózgu-udary, są po urazach mózgowo-czaszkowych będących najczęściej skutkiem wypadków komunikacyjnych oraz wypadków przy pracy; opiekują się pacjentami po usunięciu guzów w obrębie głowy i szyi oraz pracują z osobami z  chorobami  zwyrodnieniowymi np. demencja czy otępienie.  

Poddają też ocenie zdolności językowe, określają prognozy oraz opracowują indywidualny programu terapii dostosowany do możliwości pacjenta.

W medycynie ratunkowej logopedzi również odgrywają ważną rolę. Podczas pierwszej pomocy oceniają zaburzenia mowy i połykania  oraz zapewniają odpowiednią opiekę medyczną. Pomagają pacjentom z urazami szyi i twarzy w przetrwaniu okresu rekonwalescencji, wspierają terapię zaburzeń mowy i połykania.

Szybko podjętą terapią, bazującą na wiedzy, kompetencjach i umiejętnościach specjaliści poprawiają jakość życia pacjentów i przywracają umiejętności podnoszące jakość życia na wyższy poziom.