Jednym z często występujących typów budowy stóp jest płaskostopie poprzeczne. Objawia się ono spłaszczeniem poprzecznego łuku stopy. W prawidłowym ustawieniu stopa przede wszystkim opiera się na: głowie pierwszej i głowie piątej kości śródstopia oraz guzie kości piętowej. Przy płaskostopiu poprzecznym oparcie stopy zwiększa się na drugiej głowie i trzeciej głowie kości śródstopia. Może być wrodzone, związane z wiotkością torebek stawowych czy więzadeł, ale również nabyte.
Przyczyny powstawania płaskostopia poprzecznego:
- zbyt duża masa ciała,
- noszenie obuwia bez amortyzacji,
- długotrwałe noszenie szpilek,
- zmiany hormonalne,
- hipermobilność stawów,
- choroby autoimmunologiczne,
- zaburzenia statyki stopy.
Przy wystąpieniu płaskostopia poprzecznego możemy u siebie zaobserwować pojawienie się modzeli, czyli miejsc twardego naskórka w okolicy 2-3 palca. Kolejną przypadłością, która może się pojawić jest ból w przodostopiu, nazywamy metatarsalgią. Często można usłyszeć, że metatarsalgia jest inną nazwą płaskostopia poprzecznego, co jest nieprawdą. Metatarsalgia to dolegliwości bólowe wynikające z nieprawidłowego ustawienia stopy. Często związane z przeciążeniem lub zapaleniem rozcięgna podeszwowego. Zapalenie to objawia się bólem w okolicy łuku stopy lub pięty. W postępowaniu fizjoterapeutycznym do leczenia wykorzystuje się m.in. zabieg fali uderzeniowej. Ma to na celu rozbicie stanu zapalnego oraz rozluźnienie otaczających tkanek.
Praca fizjoterapeuty polega również na poprawie funkcjonalności stopy, a co za tym idzie, zmniejszeniu bólu. Terapia manualna, odpowiednie ćwiczenia, rozciąganie, rolowanie oraz taping stosowane są w celu skorygowania, a także ustabilizowania stopy.
Trzeba pamiętać, że płaskostopie poprzeczne nie jest chorobą. Jest to typ budowy stopy, nie da się go wyleczyć farmakologicznie. Przy dobrze dobranej terapii możemy poprawić funkcjonalność stopy oraz zmniejszyć dolegliwości bólowe, jednak nie jesteśmy w stanie skorygować budowy stopy.
Przy dużych zniekształceniach stopy ostateczną metodą leczenia może być postępowanie operacyjne, jest jednak rzadko wykonywane.
Skręcenie stawu kolanowego to kontuzja występująca zazwyczaj u osób aktywnych. Dotyka zarówno zawodowców jak i tych uprawiających sport amatorsko. Ryzyko jej wystąpienia zwiększa się w trakcie czynności wymagających dużego obciążenia kończyny dolnej w połączeniu z dynamicznymi ruchami zgięcia stawu kolanowego i rotacji podudzia.Uraz ten powstaje zwykle, na skutek zadziałania siły zewnętrznej na kolano np.w trakcie uderzenia ze strony innej osoby ale także w wyniku nagłych zatrzymań i zmiany kierunku biegu..
